1WING HISTORICAL CENTRE Beauvechain

 

On a travaillé ferme au 1WHC pour faire renaître un Taxi Track historique. Pour rappel, la Base s'appelait 'Le Culot'. Construite en 1936 pour notre Aéronautique Militaire (1 an après celle des Burettes, celle-ci ensuite abandonnée par les Allemands), elle ne comportait pas de pistes en dur ni de Taxi Track. Occupée par la Luftwaffe dès la 'Campagne des 18 Jours' en mai 1940, elle devient le siège d'unités équipées de Junker 88, qui participent à la 'Bataille de France' et 'd'Angleterre'. Mais c'est en mars 1941 que l'aérodrome est complètement redessiné, avec deux pistes en dur, taxi tracks, (dont celui qui fait l'objet de notre article), hangars, shops et baraques. Plusieurs unités de Dornier 17 et Junker 88 occupent la base successivement, jusque 188 avions présents ! En 1944 apparaissent les Focke Wulf 190 venus renforcer la résistance à l'offensive Alliée.

 

Bombardée par les 8èmes et 9ème Air Force, elle est ensuite occupée principalement par les P-47 et P-51 de la 9ème Air Force. Les Américains réparent l’infrastructure et utilisent à leur tour toutes les baies de déploiement des avions ainsi que tous les Taxi Track qui y mènent, dont celui que nous avons complètement nettoyé (apparemment épargné par le bombardement en regardant la photo prise en 1944, base dénommée Air Landing Ground 89 – ALG89).

 

Après Guerre, notre nouvelle Force Aérienne s'y installe progressivement et jusqu'en 1947, des Spitfires de nos 349 et 350 Squadrons y transitent près du Hangar allemand 'Siemens' toujours intact à cette époque. Ce Taxi Way apparaît clairement dégagé jusqu'en 1958, pour petit à petit être utilisé comme voie d'accès vers des ateliers. En 1996, il passe dans le concession domaniale du 1WHC.... et à l'heure ou j'écris ces lignes il devient le socle, pour ne pas dire le piédestal du légendaire C-130. Un socle solide et dur comme les Allemands pouvaient les construire. Via cette position, il va occuper une place maîtresse au sein de notre belle collection. En harmonie au milieu de ses frères d'Armes qu'il a tant côtoyé. Si nous regardons la carte dressée par la 9ème Air Force en 1944, la partie qui nous occupe, près du 1WHC regroupait pas mal de ces baies. On note la 73, 74 et 75 le long du taxi qu’empruntera l'avion de légende plus de 70 ans plus tard !!!.. Un chemin historique pour terminer en paix sa formidable carrière. Une mise à l'honneur très digne de cette avion, propriété du WHI !

 

Découvrez les photos successives prises de nos jours et les anciennes provenant de la collection de Serge Bonfond, que je remercie pour m’avoir communiqué ses recherches personnelles et toujours riches en histoire. (Taxi Track marqué en rouge). Enfin, vous noterez tout le travail accompli de nos jours, comparé à la vue datée de 2008, mais une photo qui cependant à l'avantage de très bien vous montrer ce fameux Taxi Track, superbe présentoir pour le légendaire avion.

 

 

 

 

 

 

We hebben hard gewerkt bij het 1WHC om de historische Taxi Track nieuw leven in te blazen. Ter herinnering de basis werd initieel 'Le Culot' genoemd. Gebouwd in 1936 voor onze Militaire Luchtvaart (1 jaar na 'Les Burettes' die wel later door de Duitsers verlaten werd), had ze bij het begin geen deze dan later door de Duitsers verlaten), had ze bij het begin geen verharde landingsbaan of taxi track. Bezet door de Luftwaffe tijdens de 'Achttiendaagse veldtocht' in mei 1940, werd ze het hoofdkwartier van eenheden uitgerust met Dorniers 17 en Junkers 88, die deelnamen aan de 'Battle of France' en 'Engeland'. Maar het is in maart 1941 dat het vliegveld volledig herontworpen wordt, met verharde landingsbanen, taxi tracks  (waaronder die waarover dit artikel gaat), loodsen, shops en barakken. Verschillende eenheden Junkers 88 bezetten de basis achtereenvolgens,op een bepaald moment waren er 188 vliegtuigen gestationeerd! In 1944 verscheen de Focke Wulf 190, die het verzet tegen het geallieerde offensief kwam versterken.

 

Gebombardeerd door de 8ste en 9de Air Force, wordt de basis daarna voornamelijk bezet door de P-47's en P-51's van de 9de Air Force. De Amerikanen herstellen de infrastructuur en gebruiken op hun beurt alle parkeerplaatsen voor de vliegtuigen en alle taxibanen ernaartoe leiden, inbegrepen de baan die we nu volledig vrijgemaakt hebben (blijkbaar gespaard door het bombardement, zie de foto van 1944 waarop het vliegveld als 'Air Landing Ground 89 - ALG89' aangeduid wordt)

 

Na de oorlog, vestigt onze nieuwe Luchtmacht zich daar geleidelijk. Tot 1947 gebruiken de Spitfires van onze 349ste en 350ste smaldelen deze baan, dichtbij de Duitse 'Siemens'-loods die nog intact is op dat moment. Deze taxi track blijft duidelijk zichtbaar tot 1958, waarna hij langzamerhand gebruikt wordt als toegang tot werkplaatsen. Vanaf 1996 maakt hij deel uit van het 1WHC … en op het ogenblik dat ik deze lijnen schrijf wordt hij de standplaats van de legendarische C-130. Een stevige verharde sokkel zoals alleen de Duitsers ze konden bouwen.

 

Op deze plaats zal de C-130 een centrale plaats innemen binnen onze prachtige verzameling. Dichtbij en in harmonie met zijn ‘brothers in arms’, aan wie hij zoveel steun geleverd heeft. Als we kijken naar de kaart die de 9de Air Force in 1944 heeft opgesteld en naar het deel dat ons interesseert, zien we in de buurt van het 1WHC  verschillende van deze parkeerplaatsen. Zo ziet men de 73, 74 en 75 langs de taxibaan die de C-130 meer dan 70 jaar later zal gebruiken. Een historische baan om zijn formidabele carrière in vrede te beëindigen, voorwaar een waardig eerbetoon!

 

Ontdek de verschillende foto's die vandaag zijn gemaakt en de oude foto's uit de verzameling van Serge Bonfond, die ik bedank voor zijn persoonlijke historisch onderzoek, altijd rijk aan mooie verhalen (Taxi Track in rood). Tot slot, zult u al het werk kunnen vaststellen dat gepresteerd werd in vergelijking met het uitzicht van 2008. Die foto heeft wel het voordeel u deze beroemde Taxi Track mooi te laten zien, een fantastisch platform om het legendarische toestel, nu eigendom van het WHI, voor te stellen.

 

Serge Bonfond - Guy Van Eeckhoudt